Op vrijdag 24 maart 2017 was wandelclub De Waterhoekstappers uit Heestert aan zet in de faciliteitengemeente Spiere-Helkijn. Sinds 1 januari 1977 is deze Scheldegemeente een fusiegemeente door samenvoeging van de twee kleine gemeenten Spiere en Helkijn. Het zou vandaag een afwisselende tocht worden langs vele veldwegels, de spoorwegbeddingen, de oevers van het Spierekanaal en de Schelde. Bij de start was het nog frisjes, maar kort na de middag was het zonnetje van de partij en werd het al bij al een prachtig wandelweertje.

Reeds vanaf de start aan de voetbalkantine wordt het duidelijk dat we ons in een plattelandsgemeente bevinden waar het mooie, licht heuvelende landschap uitnodigt tot wandelen langsheen de velden, weiden, het Spierekanaal en de Schelde. De Schelde is een rivier die ontspringt in de gemeente Gouy in het noorden van Frankrijk en door Henegouwen en Vlaanderen via Gent en Antwerpen naar de Noordzee stroomt. Haar eerste benaming was Scaldis, in een Romeinse tekst uit de 1e eeuw voor Chr. Een andere naam was Scala. De Waterhoekstappers uit Heestert hebben er reeds voor de 7e maal een wandeltocht naar genoemd.

Opvallend in deze streek zijn de indrukwekkende vierkantshoeves. Deze hoeven, waarvan er nog een aantal zijn in Spiere-Helkijn, werden opgetrokken in de traditionele gesloten vierkante bouwstijl, waarbij een ingangspoort toegang geeft tot een ruime binnenplaats die aan alle kanten met gebouwen is afgesloten. De oorsprong van de meeste hoeven gaat terug tot in de periode van de Heerlijkheden (1600-1700).
Ik stap over het mooie dorpsplein met zijn schilderachtig Romaans Sint-Jan-Baptistkerkje. Op het kerkhof hier bemerk ik ook 5 graven van het Gemenebest. Ik wandel over en onder de Pont de Pottes. Na 7,7 km mag ik een eerste maal pauzeren in de startzaal.

Ik stap opnieuw langs enkele indrukwekkende vierkantshoeven en verkeersarme wegen naar de dorpskern van het kleine Spiere. Dit dorpje ligt langs de Schelde in het uiterste zuiden van de provincie, tegen de grens met Wallonië. Na 6,6km landelijke wegen is er een tweede pauze voorzien in een zaaltje in de nabijheid van de neogotische ”St-Amanduskerk”. Ook hier tref ik 9 graven aan van het Gemenebest. Hierna volgt nog een schitterende lus van bijna 7 km. Een lang tegelpad en kronkelende wegen laten ons genieten van het wandelnetwerk “Land van Mortagne”, rondom het 18de eeuws kasteel van Spiere met zijn omgevend park. Zo bereiken we na een prachtige lus opnieuw het zaaltje nabij de Sint-Amanduskerk.

Tijd om van het middagmaal te genieten. Velen genieten eventjes van het lentezonnetje op het terrasje buiten, alhoewel er nog een frisse wind was. Na deze laatste stop restten er de wandelaars nog slechts 3 km naar de finish. We stappen deze maal onder de Spierebrug. Tussen de Zwarte Spierebeek en het Spierekanaal stappen alle afstanden richting Schelde. In 1935 bouwde de Staat een fabriek tussen de Spierebeek en de Schelde, met als doel proeven te doen voor waterzuivering. Op 18 mei 1937 kwam koning Leopold III dit waterzuiveringstation bezoeken. De plannen gingen niet door, wegens te duur en te vervuilend. Het gebouw werd verwaarloosd en werd door de heer Samain omgevormd tot een zwembad. Het zwembad van Spiere was het eerste openluchtzwembad in België. Er werd een laatste keer gezwommen in 1955. Het afgelegen leegstaande gebouw werd de voorbije jaren bezocht door krakers en daklozen. Er was ook kleine criminaliteit, zoals het dealen van drugs. Het gebouw aan het zwembad wordt nu gerestaureerd en krijgt een uitkijkpost voor toeristen, wandelaars en fietsers. Er zijn plannen om er ook een mobiele bar te plaatsen tijdens de zomer, die bemand zal worden door studenten. Aan het water komt er een terras. Eveneens voorzien is een vaste tentoonstelling rond de geschiedenis van het zwembad, de Schelde en grensarbeid. Verder zijn de kleedkamers deels heropgebouwd. Er hangen ook al foto’s aan betonplaten waarop oude boten, die rond 1900 op de Schelde voeren, worden getoond.

Op de landtong tussen de Schelde en het Spierekanaal, vlakbij dit gewezen openluchtzwembad, staat er sinds 2008 het beeld “De Scheepsjager” van kunstenaar Wilfried Gheysen uit Gullegem. Het arduinen beeld staat symbool voor de boottrekkers of scheepsjagers die in het begin van vorige eeuw de boten langs het jaagpad voorttrokken.
Langs het suizencomplex en de Scheldekaai stap ik naar het einde van deze schitterende wandeltocht.

Parcoursmeester Ludwig Wittevrongel heeft voor ons ook dit jaar een subliem parkoers uitgestippeld en met groot succes. In deze agrarische uithoek van Vlaanderen werden de wandelaars aangenaam verrast met heerlijke wandelpaden, lieflijke dorpen, de stilte van het land en van dit alles maakte hij weeral een topwandeling door het Land van Mortagne.
Natuurlijk mag ik ook alle andere medewerkers niet vergeten in de bloemetjes te zetten voor hun inzet en het welslagen van deze mooie Scaldistocht waarvoor …… wandelaars hun wandelschoenen aantrokken.

We komen op zondag 14 mei graag terug naar de volgende wandelling van de Waterhoekstappers, de 20e West-Vlaamse Wandelhappening vanuit de thuishaven Heestert.

Geniet mee van enkele sfeerbeelden:

Fotoreportage (Mario Carton)